Afscheid nemen is nooit makkelijk. Het raakt ons diep wanneer we een geliefde verliezen, en vaak denken we daarbij aan mensen. Maar ook dieren kennen rouw, gemis en liefde. Soms laten zij ons dat op een manier zien die ons recht in het hart raakt.
Afgelopen week waren mijn collega’s getuige van een bijzonder en ontroerend moment in De Schakel. Daar nam een kaketoe afscheid van zijn baasje. Het dier, normaal al levendig en spraakzaam, liet een geluid horen dat door merg en been ging. Het was geen gewoon roepen of fluiten – het was een geluid vol emotie, bijna menselijk in zijn intensiteit.
Iedereen die aanwezig was, voelde het: dit was meer dan zomaar een klank. Het was het rauwe verdriet van een dier dat zijn maatje moest loslaten. Het was een afscheid dat ons allemaal stil maakte, een herinnering aan hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.
Dieren rouwen op hun eigen manier. Soms zoeken ze rust en trekken zich terug, soms zoeken ze juist nabijheid en maken ze geluiden die wij niet gewend zijn.
Deze kaketoe liet zien hoe diep de band was – en hoe groot het gemis kan zijn.
Het moment herinnert ons eraan dat liefde niet alleen bij mensen voelbaar is. Dieren voelen, rouwen, missen, en laten dat zien.
In Uitvaartcentrum de Schakel zijn dieren altijd welkom. Zij maken deel uit van ons leven en onze herinneringen, en mogen er ook zijn in momenten van verdriet.
